De ontmoeting van twee vrouwen, Maria en Elisabeth, nichtjes. Het heeft veel kunstenaars geïnspireerd. Waarom? Deze vrouwen waren beiden begenadigd. En dat herkenden zij in elkaar. Maria in Elisabeth en vooral Elisabeth in Maria.
Elisabeth had ook kunnen zeggen: ‘Was het niet zwaar, de reis hierheen? Het is toch wat hè, met al die Romeinen in het land? Je kunt nergens meer vrij reizen. Ik heb trouwens geen eten in huis. Die knecht Obed doet nooit wat ie moet doen. En wat heb ik gehoord? Heeft Jozef je in de steek willen laten? Ik heb je al eens gezegd, ik vertrouw hem niet. Net zijn vader Jacob. En hoe is het trouwen met jouw vader, Joachim? Heeft hij nog last van eksterogen? Trouwens, dat nieuwe middeltje deugt helemaal niet. Zacharias heeft het op zijn tenen gesmeerd en nu zijn ze helemaal ontstoken! Je kunt die dokters ook helemaal niet vertrouwen!’ Enz. enz.
Nee… Elisabeth herkende in Maria het werk van de Heer… ‘Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is Jezus de vrucht van uw schoot. Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van de Heer naar mij toekomt?’
Broeders en zusters, dit was haar geopenbaard. Een bijzonder moment in de heilsgeschiedenis. Maar ook voor ons geldt: Willen wij zoeken en kijken naar wat de Heer in het leven van de ander tot stand brengt? Of pinnen we anderen en onszelf vast op fouten en gebreken? Het eerst leidt tot de hemel. Het tweede tot de hel. We willen wel het goede, maar we bezwijken telkens voor de verleiding om het kwade te zien en groter te maken dan het is. Laten we in de komende Adventsweek proberen om de houding van Elisabeth aan te nemen. Het werk van de genade te zien. In andermans leven en in eigen leven.
Een bijzondere ontmoeting die ik heb gehad is die met pastoor Bertens. In de Petrusklepel vertel ik er wat van. Maar wat blijkt? Het gaat niet zo goed met de oud-pastoor als hijzelf dacht. Donderdagavond heeft hij uit voorzorg de Ziekenzalving ontvangen, omdat hij mentaal en fysiek sterk verzwakt was. Ik ben blij dat ik nog een keer bij hem geweest ben. En ik wil vragen of u voor hem wilt bidden. De priester die de Ziekenzalving heeft toegediend vertelde mij dat pastoor Bertens de volgende woorden herhaalde: “Hij zal je beschermen. Hij zal je behoeden. Hij zal je leiden naar Zijn toekomst.” Om er tenslotte aan toe te voegen: “Daar vertrouw ik op.”
Dit vertrouwen, broeders en zusters, is wat ons helpt om naar het leven te kijken in het licht van de Heer. Dat is niet alleen voor Elisabeth. Ook niet alleen voor pastoors. Het is voor iedereen. Amen.
