Er zijn heel wat golven die over de boot van een gezin kunnen slaan: ziekte, verlies aan inkomen, tegenslagen, een verslaving, conflicten. Het zit in de aard van de vader om dan te gaan hozen. Problemen oplossen, vanuit een diep verantwoordelijkheidsgevoel. Je wilt het beste voor je gezin. Als hozen niet helpt, wat dan? De apostelen hadden het voordeel van de aanwezigheid van Jezus aan boord. Hoewel, Hij sliep. Het leek of de storm ook Hem bedreigde. Eenmaal wakker, kwamen de verhoudingen weer tot hun recht. Ze wisten het wel, maar toch vroegen de apostelen elkaar: ‘Wie is Hij toch dat zelfs weer en wind Hem gehoorzamen?’ Dat zeiden ze niet tot Jezus maar tot elkaar. Mannen onder elkaar, zal ik maar zeggen.
Mannen onder elkaar, dat kan een positieve kracht zijn. Als de een de ander bevestigt in het goede. Mannen onder elkaar op een banale manier, dat is een net waaruit men niet zomaar loskomt. Als het alleen maar gaat over wijven, zuipen en knaken maken, dan gaat de glans van het vaderschap verloren. De christelijke notie van het vaderschap is verbonden met het offer: de vader die zich opoffert voor vrouw en kinderen. Als de man die rol niet op zich neemt, doet de vrouw het wel. Als beiden het nalaten worden het schip stuurloos en zijn kinderen de dupe.
Toch is er iets dat vooraf gaat aan het offer in de beleving van het vaderschap. Dat is het gebed. De apostelen riepen tot de Heer en Hij bracht de golven tot bedaren. De christelijke vader die bidt, is geen held op sokken. Neen, hij is een held op zijn knieën. Veel vaders denken nog steeds dat Jezus slaapt, dat Hij niets begrijpt van hun zorgen. Als een vader zou bidden, zou hij het verschil merken. En als kinderen hun vader zien bidden, dan geeft hij een belangrijke les. Nl. dat hij geen god is, maar dat hij God wil dienen. Het vaderschap zonder God kan tiranniek worden, alsof de vader alles in de hand moet hebben. De christelijke vader is een partner van God. God heeft hem zijn gezin toevertrouwd om voor te zorgen. En Hij zorgt op zijn beurt voor de vader, áls hij bidt.
De geesten in de lucht preken een ander evangelie. Ze zeggen dat iedereen kan zijn wat hij wil en dit ook weer kan veranderen, onder de grote regenboog. Het valse is dat dit uitgaat van het IK. Wat IK voel, wat IK wil, wat IK mag. Laten we onze jongens, de toekomstige vaders, inspireren om de deugden te beoefenen. Niet de vele varianten aan genotsbeleving maken hen meer man, maar de beheersing van zichzelf en het begrijpen van de wereld waardoor zij er zorg voor leren dragen. Als zij de kracht van het gebed leren kennen, kunnen zij zich op positieve wijze blijven geven voor het welzijn van hun gezin.
Amen.
