Dit klinkt als het begin van een sprookje, hoezo dat? Wat betekent dit in relatie tot het twee wekelijks bijbeluurtje dat in onze parochie plaatsvindt? Voor mij bestaat deze relatie blijkbaar wel. Iedere bijeenkomst staat het evangelie van de eerstvolgende zondag centraal waarbij we stilstaan bij de inhoud en/of symboliek die ons hierin aanspreken en vooral het waarom daarvan? (Net als in een sprookjesverhaal dat doorspekt is met moraal en symboliek.) Bij het evangelieverhaal staan we stil bij de vraag “wat raakt mij”? Wat wil en/of kan ik daarmee in mijn leven nu? Hoe ga ik dit concreet vormgeven deze week? Kortom, de vertaalslag naar het hier en nu. We worden allemaal geboren met slechts één zekerheid. Vanuit een THUIS gaan we op weg met als doel, uiteindelijk weer terug te keren naar ons THUIS. Klein Duimpje was zo slim om broodkorreltjes te zaaien om de weg terug te vinden. Bij het bijbeluurtje raap je elke keer weer een broodkorreltje op dat voor ons gezaaid is en denk je “o, ja” een soort van herkenningspunt voor de terugreis naar THUIS. Het bijbeluurtje voegt iets toe aan het doel van je Hogere Zelf op je levensweg en ga je aan het einde van dit uurtje weer als een verrijkt mens (op) weg en misschien zelfs met vleugels.
Nu, tijdens de Vastentijd vindt het bijbeluurtje élke woensdagavond plaats en staat steeds een ander deel uit de nieuwe film “The Chosen” centraal. Heel bijzonder, zowel historisch als inhoudelijk, en zeker een aanrader!
Het staat nu opgetekend in de PC en is dus waar en geen sprookje! (Aanvangstijd en locatie: 19.30 uur in parochiezaaltje of pastorie)
Groeten,
Suzy
