Niet vaak noemt Christus zijn leerlingen ‘kindertjes’. Het is een teken van zijn innige liefde voor de leerlingen. Die liefde kwam op in een dramatische situatie; het afscheid van Jezus en de twaalf, bij het Laatste Avondmaal. Een paar minuten ervoor was Judas vertrokken om Jezus te verraden. Juist toen, in die pijnlijke situatie, sprak de Heer woorden vol liefde.
Het vertrouwen van Christus in de liefde van zijn hemelse Vader was enerzijds gelegen in het feit dat Hij Gods Zoon was. Hij wist dat God Hem uit de doden zou opwekken. Maar ook als mens, met een sterfelijke natuur, heeft Hij dat vertrouwen bewaard. We mogen hierin de hand van Maria herkennen, zijn Moeder. Maria heeft Jezus leren lopen en bidden en werken. En door haar eigen vertrouwen in Gods leiding heeft zij dit overgebracht op haar zoon. En dit is wat Maria ook op ons wil overbrengen: het vertrouwen op God. In de maand mei, de Mariamaand, worden wij uitgenodigd om met al onze zorgen en vragen naar de Moeder Gods te gaan. Zij versterkt in ons het vertrouwen dat God ons geeft wat wij nodig hebben.
De apostelen hebben dat vertrouwen ook opgebracht. In de eerste lezing staat dat zij de mensen aanspoorden om te volharden in het geloof. Waarom? Omdat wij, zoals we lezen, ‘door vele kwellingen het Rijks Gods moeten binnengaan.’ De kwellingen die wij moeten verduren kunnen velerlei zijn: oorlog, eenzaamheid, ziekte, angst of verdriet. Pater Titus Brandsma heeft dit allemaal ervaren. Hij leed onder de terreur van de nazi’s, maar hij bewaarde de liefde. Dit weekend wordt hij in Rome heilig verklaard.
Om te volharden in de liefde is meer nodig dan menselijke kracht. Onze diepste motivatie als christenen om te beminnen is de gelovige overtuiging dat het goed is en zin heeft, op aarde en in de hemel. Sterker nog: zonder liefde wordt alles zinloos. Wij zijn met vallen en opstaan op weg zijn naar het hemelse Jeruzalem, zoals Johannes zegt. Daar zal onze liefde voltooid worden. Daar zullen we zijn als een bruid. Daar kan onze liefde niet meer breken, omdat we de schoonheid van God zullen zien van aangezicht tot Aangezicht.
Ten slotte, De apostelen waren in Antiochië verheugd dat God voor de heidenen ‘de poort van het geloof’ had geopend. Doet dat niet denken aan Maria? Als katholieken noemen wij Maria de poort van de hemel; porta coeli. Zij leert ons geloven. En het is juist door de poort van het geloof dat wij de hemel binnengaan. Mogen wij door Maria’s voorspraak volharden in het geloof en met liefde voortgaan naar het hemelse Jeruzalem. Zij is voorgegaan. Titus Brandsma is haar gevolgd. En wij willen dat ook. Amen, alleluia.
