Ze liepen vaak samen door het dorp: Jo en Jan Jansen uit de Pius X straat. Toen ik pas in de parochie kwam, gingen ze nog samen naar de Mis. En hun diamanten bruiloft was een prachtig feest. Daarna had Jo extra zorg nodig in de Floriaan. Elke dag ging Jan erheen. Daar zag ik ze ooit samen een ijsje eten, verliefd als een jong stel. Dat er maar 3 maanden tussen het heengaan van (eerst) Jo en Jan zou zitten, hadden we niet gedacht. Maar Jan was echt op. In de zorghoeve in Vessem heb ik hem de ziekenzalving toegediend. Het was daar dat een manneke in de huiskamer tegen me zei: ‘Je moet ’s morgens, ’s middags en ’s avonds tegen Jezus zeggen: ‘Jij bent mijn Vriend.’ Dat is onze grote troost en kracht als christenen: de liefde van Christus, die sterker is dan de dood. Maar toch mist Bladel dit mooie paar. We vergeten hen niet.
Pastoor Schilder
