‘Laten we oversteken.’ Deze woorden van onze Heer wil ik toepassen op de sluiting van de kerk in Netersel. Het H. Sacrament zal worden overgebracht naar Bladel. ‘Laten we oversteken.’ Woorden zonder al te veel oordeel en des te meer betekenis.
Onder keizer Karel V zeiden ze ook ‘Laten we oversteken.’ Maar dan naar Netersel toe. Toen kwam daar de eerste parochiekerk, in 1571. Het was de vurige wens van de inwoners van Netersel om een eigen parochie te vormen. Iedereen ging toen naar de kerk. In de preek van de laatste Kerstmis heb ik al gezegd dat de huidige kerk in Netersel de vijfde is: Een oude Middeleeuwse kapel die uitgebreid werd, een schuurkerk, een nieuwe kerk, een barakkerk en weer een nieuwe kerk. En vandaag zeg ik dat er best ooit een zesde kerk kan komen. Maar nu even niet.
Frans Hendriks, die in Netersel zijn eerste Mis heeft gedaan schreef mij: ‘Rond het feest van Antonius werd de processie gehouden in het dorp waar voor de meeste huizen prachtige bloemen lagen in mozaïekvorm. De kinderen hadden de week daarvoor vrij om in de velden met name goudsbloemen en korenbloemen te plukken. Ik herinner mij nog als de dag van gisteren dat ik zere vingers kreeg van de hele tijd bellen, vlak bij het baldakijn, je voelde op het eind niet meer of je hand linksom of rechtsom ging… Wat was ik blij dat we de kerk weer binnen gingen! Mijn vader liep met andere vaders ook vlak bij het baldakijn met in zijn hand een flambouw. De andere kinderen waren verkleed als engeltjes, aposteltjes en allerlei andere heiligen.’
Dat was een andere tijd. Op plaatsen waar het katholieke geloof nog leeft, is het nog steeds zo. En stiekem genieten ook mensen die het geloof vaarwel hebben gezegd ervan. Het hangt af of de liefde van Christus mensen met rust laat, zoals Paulus zegt. Als dat zo is moeten zij afscheid nemen van hun kerken. Als dat niet zo is, moeten zij kerken bouwen.
‘Laten we oversteken.’ Deze woorden van Jezus betekenen niet dat Jezus nooit meer is teruggeweest. In die zin blijft Hij ook in Netersel mensen zoeken om heil en genezing te brengen. Maar voor het H. Sacrament zullen de gelovigen voortaan het dorp moeten verlaten. En ik hoop dat ze ook zo wijs zijn. In het begin is het misschien wennen, maar wie weet valt het ook wel mee. Bij jonge mensen zien we de bereidheid om wat verder te gaan. We doen het eigenlijk allemaal, bijvoorbeeld voor de boodschappen. En zieken die aan huis gebonden zijn, kunnen altijd rekenen op de ziekencommunie.
Tenslotte nog een woord van dank aan allen die de Heer hebben gediend in de kerk van Netersel; priesters en gelovigen, mannen en vrouwen, kinderen en senioren. Sommigen zijn overleden – mogen zij rusten in vrede. Anderen leven nog. Tegen hen zegt de Heer: ‘Dankjewel! Wees niet bang, maar geloof!’ Met Hem kun je oversteken, als het moet zelfs over water. Amen.
