De diefstal in de kerk van Bladel raakt me dieper dan ik had verwacht. De eerste reactie is: doorgaan! Bij gebrek aan een kelk heb ik de Mis gedaan met een trappistenglas. Daarna hebben we heilig vaatwerk (zo heet dat) overgehaald van de kerk van Netersel om verder te kunnen. Nieuwe sloten op de deuren, contact met de politie, met de verzekeraar en vooral: met elkaar. Praten is zó belangrijk. Hoe kon dit toch gebeuren? Wie steelt er uit Gods huis? Komt het nog ooit terug? We zijn aan het bidden dat de daders spijt krijgen. Daar zijn voorbeelden van. Dus bid mee, als je wilt. Ook voor de politie. De grove ontkenning van de geestelijke waarde van onze liturgische voorwerpen doet pijn. Een troost is dat iedereen ongedeerd is gebleven en dat het H. Sacrament is gespaard. Samen gaan we verder, op weg naar Kerstmis. We zullen de Heer geen geschenken afnemen maar aanbieden.
Pastoor Schilder
