Ik dobberde in een zeilbootje op een Fries binnenmeer, de voeten in het water, toen het overlijdensbericht van Jan Tijssen binnenkwam. Dat voelde onwerkelijk. Jan was mij na de Mis van Maria Tenhemelopneming nog speciaal een goede reis komen wensen. In Hoogeloon had hij nadien de uitvaart van Bets Beijsens gediend en het koor gecomplimenteerd met de mooie zang. Zo zou hij het voor zichzelf eens ook wel willen, had hij tegen Leen gezegd. En een week later was het zover… Niet te bevatten. Jan was als Haopertse Gaoper, Pintewipper, oud-gemeenteopzichter en oud-brandweercommandant bij veel dingen betrokken. Dat was te merken aan de drukbezochte en stemmige uitvaart, die pastoor Van Dijk mooi geleid heeft. De dienstbaarheid, gevatheid en humor van Jan blijven levendig in onze herinnering. Bij het rouwbezoek afgelopen week hoorde ik dat er na het overlijden bij de familie op bijzondere plekken mooie veren lagen. Dat is bijzonder. Ze ervaren het als een belofte van rust, vrede en bescherming. Ik kan daar helemaal in meegaan en wens hun en Leen heel veel sterkte toe. Bedankt Jan, voor al je goede diensten. Moge je nu rusten in vrede…
