In de afgelopen weken was ik drie keer in een neutrale ruimte voor het kerkelijk afscheid van: Miet Cornelis, Nel Stigt en Jan Spooren. We vierden de liturgie, al waren het geen eucharistievieringen. Meestal is een uitvaart in de kerk. Dan word je gedragen door de symboliek van het gewijde gebouw en de kracht van de eucharistie. Als ik meega naar een rouwcentrum voor een gebedsviering, hoor ik dat mensen het fijn vinden dat er toch gebeden en gezongen wordt. Al is het eenvoudiger dan in de kerk, het is breder dan naar foto’s kijken en naar muziek luisteren. De ziel van de overledene wordt bij God aanbevolen en dat sluit aan bij een diepmenselijke intuïtie: dat we Gods ontferming nodig hebben om het eeuwig Licht binnen te gaan. Daarvoor blijft de kerk zorg dragen.
Pastoor Schilder
