We kennen de profeet Daniël van het verhaal met de leeuwenkuil. Daniël werd niet verslonden door de leeuwen. Deze Daniël heeft voorspeld dat er ooit een Koning zou komen wiens heerschappij niet voorbij gaat. Hijzelf wist hoe wisselvallig het koninklijk bestuur kon zijn. Goede en slechte koningen wisselen elkaar af.
We kennen ook de apostel Johannes. Hij kijkt in de tweede lezing, net als Daniël, naar de toekomst en zegt dat de grote Koning eens terug zal komen. Wij weten dat dat Christus is. Dat wist Daniël nog niet. Eeuwenlang is er uitgekeken naar de komst van Christus en eeuwenlang kijkt de kerk al uit naar zijn wederkomst. Wat dat betreft is de feitelijke aanwezigheid van Christus op aarde heel kort geweest; maar 33 jaar. En daarvan waren 30 jaren nog verborgen ook. Toch is deze tijd allesbepalend geweest. Daarom lezen wij telkens weer in het evangelie. Ik raad u aan om dat in de Advent extra te doen. Zo leren we Christus beter kennen.
Wat is het verontrustende van Christus als Koning? Hij is niet bevrijd van de leeuwen, zoals Daniël. D.w.z. Hij is niet bevrijd van het Kruis. Hij heeft het lijden niet opgelost; Hij heeft het ondergaan. Dat is iets wat moslims niet kunnen aanvaarden. Een machtige mag niet vernederd worden. Hij moet overwinnen. Christus hééft ook overwonnen, maar op een bovennatuurlijke manier. Dat blijkt uit de dialoog van Christus met Pilatus. Daar staat de Heer zelfbewust. Hij is Leraar. Hij leert Pilatus wat waarheid is. De waarheid van de immateriële dingen. Het lijkt of Christus machteloos is, maar eigenlijk is het Pilatus die machteloos is. Hij heeft niets over Christus’ zending te zeggen. Die krijgt Hij van de Vader.
In onze tijd waarin velen zich onvrij voelen vanwege allerlei regels en bepalingen, is het goed om weer te ontdekken dat wij altijd vrij kunnen zijn, op grond van onze ziel. Mijn lichaam kan gedwongen worden, mijn ziel niet. Het ongenoegen dat wij ervaren, kan een offer worden door de kracht van de ziel. Een offer voor de wereld waarin wij leven. Juist in het uur van lijden breekt zo een lichtstraal door van de eeuwigheid.
Christus was nergens méér Koning dan op het Kruis. Hij bracht eer aan de Vader en vrede aan de mensen. ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ En: ‘In uw handen Heer, beveel ik mijn geest.’ Laten wij onze Koning dankzeggen en navolgen. Niet op eigen kracht, maar met zijn kracht. De kracht van waarheid en van liefde. Amen.
Voorbede
Voor de Herders van de Kerk, dat zij woorden van waarheid en liefde spreken, zoals Christus de Koning. Laat ons bidden.
Voor de wereldse leiders, dat zij niet bang zijn om op te komen voor gerechtigheid en vrede. Laat ons bidden.
Voor de kinderen gevormd worden, dat de Heilige Geest hen beschermt en leidt om het Koninkrijk van Christus binnen te gaan. laat ons bidden.
Voor hen die eenzaam zijn of bedroefd, dat het licht van Christus hun hart mag bereiken om kracht en vrede te ervaren. Laat ons bidden.
Voor het welzijn van onze parochie, voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat zij met Christus de Koning mogen heersen. Laat ons bidden.
