De liturgie van Sacramentsdag kent een prachtige sequentie, het Lauda Sion. Maar bijna nergens wordt die meer gezongen. Is het te moeilijk? Is het te lang? Of is het te katholiek? U mag zelf oordelen. Eigenlijk moet de tekst gezongen worden. Het gaat om een van de mooiste hymnes van de katholieke kerk. Maar ik wil u al laten delen in de rijkdom van de tekst alleen:
Loof, Sion, de Redder,
loof de leider en herder
met hymnes en lofzangen.
Durf zoveel als je kan,
want groter dan alle lof is Hij
en je kan niet genoeg prijzen.
Als voorwerp van speciale lof
wordt het levende en leven gevende brood
vandaag naar voor gebracht.
Hij, aan de tafel van de heilige maaltijd,
wordt aan de groep van twaalf broeders
zonder meer gegeven.
De lof zij vol, klankrijk,
vreugdevol en schoon,
met gejubel in het gemoed.
Dit is een feestelijke dag
bij dewelke het instellen
van de het eerste maal gekoesterd wordt.
Aan deze tafel van de nieuwe Koning
wordt door de het nieuwe Pasen van de nieuwe wet de oude ritus beëindigd.
Het oude wijkt voor het nieuwe,
de schaduw voor de waarheid,
de donkerte voor het licht.
Wat Christus tijdens het maal uitgevoerd heeft,
is wat hij wilde dat zou gedaan worden
tot zijn gedachtenis.
Wij, met kennis van de heilige zaken,
consecreren de hostie tot ons heil
met brood en wijn.
Een leerstelling wordt de Christenen gegeven,
dat het brood tot vlees wordt
en de wijn tot bloed.
Wat je niet kunt grijpen noch zien,
sterkt het levendige geloof
buiten de normale gang van zaken.
Onder verschillende gedaanten,
in de vorm van tekenen, geen dingen,
schuilen wonderlijke zaken.
Vlees als voedsel, bloed als drank,
toch blijft het Christus in zijn geheel,
onder elk van beide gedaantes.
Door het consumeren niet verkleind,
gebroken, noch verdeeld,
als geheel wordt hij aangenomen.
Of nu één enkele consumeert, of duizend,
de ene zoveel als de andere,
het geheel wordt niet verteerd.
Zowel de goeden als de slechten nemen het tot zich, nochtans met een ongelijk gevolg,
leven of ondergang.
De dood voor de slechten, het leven voor de goeden, zie hoe gelijk het consumeren is,
zo verschillend is de afloop.
Bij het breken van het offer, verzwak niet, maar denk eraan, evenveel is het in een deel ervan
als het totaal dat verborgen is.
Geen werkelijkheid wordt gescheiden,
slechts het teken wordt gebroken,
noch de toestand of de omvang
van hetgeen het betekent, wordt verminderd.
Zie het brood der engelen,
tot voedsel van wie onderweg is.
Echt brood voor de kinderen,
het wordt de honden niet gegeven!
Hetgeen de tekenen ons tonen,
is wat door Isaac werd geofferd,
als Paaslam wordt aanzien,
als manna aan de vaderen wordt gegeven.
Goede herder, het ware brood,
Jezus, ontferm u over ons,
geleid ons, bescherm ons,
doe ons het goede zien
in de wereld van de levenden.
Gij die alles weet en overheerst,
die ons, stervelingen, hier leidt,
laat ons daar uw disgenoten,
uw kameraden en vrienden zijn
in uw heilig volk.
Amen. Alleluia.
Voorbede:
Voor de priesters in Gods Kerk, dat zij met liefde en eerbied het eucharistisch offer opdragen, tot vertroosting en bemoediging van de gelovigen. Laat ons bidden.
Voor onze nieuwe premier en het aanstaande kabinet, om wijsheid en kracht bij het landsbestuur. Laat ons bidden.
Uit dankbaarheid voor de zegeningen die wij mochten ontvangen in de meimaand, dat wij zoals Maria steeds meer doen wat haar Zoon ons zeggen zal. Laat ons bidden.
Voor hen die in hun leven voorbijgaan aan de kracht en de rijkdom van de Eucharistie, dat zij aangetrokken worden tot het H. Hart van Jezus. Laat ons bidden.
Voor hen die geestelijk of lichamelijk lijden, om heil en genezing naar lichaam en ziel, en dat wij hen bijstaan in hun noden. Laat ons bidden.
Voor onze persoonlijke intenties, voor de dopelingen en voor onze dierbare overledenen, dat zij mogen aanzitten aan het hemels gastmaal. Laat ons bidden.
