De Advent is geen tijd van angst maar een tijd van waakzaamheid. We willen doen wat Paulus zo mooi zegt: ‘De overlevering over een levenswandel die God welgevallig is nóg trouwer naleven dan wij al doen.’ Een tandje erbij zetten dus.
Niet is zo dodelijk voor een gelovige levenshouding als te denken: Ik ben er al. Mij zal niets overkomen. Ik ben braver dan de meesten. Dat te denken laat zien dat ons geloof onvoldoende bezield wordt door liefde, want de liefde wil meer; meer beminnen, meer vergeven, meer goedheid opbrengen. Zij is de vlam die het geloof de weg wijst. Als ons geloof geschokt wordt, d.w.z. als we de rationaliteit van wat er gebeurt niet kunnen begrijpen, dat zegt de liefde: God is goed, Hij heeft alles in de hand, bid tot Hem.
De dingen die Jezus zegt in het evangelie zijn schokkend. Als de planeten en de sterren rare dingen gaan doen en de zee begint te bulderen, dan besterven de mensen het van schrik. Vergeleken daarmee zijn onze moderne zorgen over energiekosten oppervlakkig. Wat zegt Jezus voor het echte uur van de nood? ‘Richt u op en heft uw hoofden omhoog. Ik kom. Zorg dat je dan staande bent.’
Wat is dat, staande zijn? Het is in ieder geval twee dingen niet, volgens de Heer: Dronken zijn. De dronkaard waggelt, hij staat niet. En dat geldt ook voor andere middelen die onze geest benevelen. We hebben onze geest juist nodig voor het uur van de Mensenzoon. Wat is staande zijn nog meer niet? Gebukt gaan onder de zorgen van het leven, d.w.z. denken in problemen, piekeren, klagen. Ook dat verzwakt de kracht van onze geest. En die kracht hebben we juist nodig. We kunnen niet om de beproeving heen door dronkenschap en overdreven bezorgdheid, we moeten er doorhéén. En wie door de beproeving heenkomt, die stáát. Jezus heeft ons het voorbeeld gegeven. Hij is gevallen, bij zijn kruisweg, maar ook weer opgestaan. Dat is een beeld van gelovige mens. Hij staat telkens weer op.
Tenslotte, hoe kunnen we in de Advent toenemen in veerkracht? Ik noem de Rozenkrans en het stille gebed. Wie de Rozenkrans bidt, merkt het verschil. Het kan taai zijn tijdens het bidden, maar nadien merken we dat dingen toch soepeler gaan, dankzij de steun van Maria. En wie tijd maakt voor stil gebed, het gesprek van hart tot hart met de Heer, die neemt toe in vertrouwen. Even de dingen loslaten om het verschil te zien tussen de dingen die we kunnen veranderen en de dingen die we niet kunnen veranderen. Het zal ons ook gevoeliger maken voor de behoeften van anderen. Dat raakt het sociale aspect van Advent; wat daden van goedheid stellen. Ik wens u een zalige Advent toe.
Voorbede:
Voor de herders van de Kerk, dat zij waakzaam mogen zijn om met de gelovigen staande te blijven voor de Mensenzoon. Laat ons bidden.
Voor de politieke leiders, dat hun beleid geen dronkenschap en bezorgdheid veroorzaakt, maar opwekt tot medewerking en saamhorigheid.
Laat ons bidden.
Om zegen over het Adventsproject in Addis Abeba in Ethiopië, dat het de kinderen ten goede mag komen op weg naar een gelukkige toekomst.
Laat ons bidden..
Om zegen over de Advent voor hen die vastzitten in een verslaving of een depressie, dat zij het uur van genade mogen herkennen. Laat ons bidden.
Voor onze parochie, dat wij in deze Advent meer tijd maken voor het gebed en voor daden van goedheid, ter voorbereiding op de komst van de Heer.
Laat ons bidden.
Voor onze persoonlijke intenties, voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat zij het aangezicht van de Mensenzoon met vreugde mogen aanschouwen. Laat ons bidden.
