Keizer Augustus was een beetje nieuwsgierig. Hij wilde niet alleen weten hoeveel mensen er woonden in zijn rijk. Volgens een oud verhaal zou hij ook een profetes (een Sybille) hebben geraadpleegd om de naam van zijn opvolger te weten te komen. Daarop verscheen hem in een visioen Maria, met het Jezuskind op haar arm. Toen de Sibylle verkondigde dat dit kind groter zou zijn dan alle Romeinse goden, knielde Augustus in aanbidding neer.
De geboorte van Christus heeft de wereld in beroering gebracht. De volkstelling van Augustus, de wijzen uit het Oosten, de Messiasverwachting; er was geestelijke onrust. De 33 jaar dat Jezus geleefd heeft, waren de belangrijkste van de mensengeschiedenis. Toen was God op aarde, toen werd de verlossing tot stand gebracht. Geen wonder dat er onrust was. De duisternis zit niet te wachten op het licht.
Ook in onze tijd is er onrust. Wereldwijd is er bezorgdheid over het hardnekkige virus. Geen land wordt gespaard. Allemaal in hetzelfde schuitje. Het dwingt onze blik naar voren. De 3e vaccinatie moet een oplossing bieden, nee, de 4e of de 5e. Dat gaat zo door. We snakken naar veiligheid en voorspoed. Beloftes worden gedaan én weer gebroken. En terwijl iedereen staart naar de toekomst, is Jezus daar… Geboren in de heilige kerstnacht. Christenen kijken even niet vooruit; ze kijken sans gêne terug. We horen niet bij de cultuurpessimisten die zeggen dat alles vroeger beter was. We zeggen wel dat mét Christus alles beter wordt. Leven met Hem, is leven in het Licht.
Wat missen wij het meest in ons landje? Is dat een hogere IC capaciteit? Is dat kernenergie? Is het een verstandig immigratiebeleid? Broeders en zusters, we mogen daar allemaal ‘ja’ (of ‘neen’) op zeggen. In het rijk der meningen is iedereen gelijk. Maar in het Rijk van de Waarheid is dat anders. We zijn zo gewend om iedereen zijn mening te gunnen, dat we de capaciteit van de mens vergeten om de waarheid te bereiken. Die waarheid klinkt met Kerstmis: Eer aan God in den Hoge en vrede op aarde aan de mensen van goede wil.
Gelukkig de mens die, zoals Jozef en Maria, weet te knielen voor de Zoon van God. Alle onrust wordt erdoor getemperd. Keizer Augustus knielde, de wijzen knielden. Als de mens eer brengt aan God, komt er meteen ruimte voor het beeld van God: de medemens. En waar mensen samen God eren, is er vrede. Jozef en Maria deden wat er van hen gevraagd werd door de keizer, maar ondertussen was het God die hen leidde. Dat wens ik u ook toe: dat u ondanks alle drang en dwang de hand van God mag voelen. Dat u vrij kunt zijn door zijn liefde. En dat u anderen vrij maakt door uw liefde. Amen.
