Wat maakte koning David zo bijzonder? We hoorden in de eerste lezing een deel van de verklaring. Hij had zijn tegenstander Saul kunnen doden, maar hij deed het niet. David liet zich niet leiden door de wet van vergelding: oog om oog tand om tand. Hij had genoeg redenen om Saul uit te schakelen. Saul was jaloers op David en jaagde hem op. Alle het goede dat David gedaan had voor Israël vergat hij en hij liet zijn negativisme de vrije loop. David was ook gezalfd door de profeet Samuël om de nieuwe koning te worden. En nu gaf God hem – zo leek het – in handen. Waarom doodde hij hem niet?
Was het omdat hij niet tegen bloed kon? Nee, David heeft genoeg mensen over de kling gejaagd. Hij bracht op een dag zelfs tweehonderd voorhuiden van Filistijnen mee voor de koning. Was het omdat hij bang was? Neen, David riskeerde het om naar de keurtroepen van koning Saul te sluipen om diens lans en waterkruik te pakken. Doodde David Saul niet omdat hij indruk wilde maken? Neen, David had al genoeg indruk gemaakt, bijvoorbeeld door Goliath te verslaan of Jeruzalem te veroveren. Waarom was het dan? Het antwoord is eenvoudig. David handelde zoals hij handelde omdat hij geloofde. Hij geloofde dat Saul door God gezalfd was. Ook al was hij een slechte koning, hij was koning. ‘Hoe kan iemand ongestraft de hand slaan aan den gezalfde van Jahweh?’ Dat was zijn geloof en daarin is David voor ons een voorbeeld.
Als we geloven laten we God rechter zijn in plaats van dat we zelfs rechter gaan spelen. Maar wat is dat moeilijk! Onze gebroken natuur doet ons zo makkelijk over anderen oordelen. Dan zijn we rechter. Onze mening vinden we het belangrijkste. En als we maar lang genoeg oordelend naar iemand kijken, duurt het niet lang of we worden vijandig. En als een paar mensen bij elkaar vijandig zijn, dan komt er geweld. Het een leidt tot het ander. Een negatieve spiraal. David is daar niet ingetrapt. En zo moeten wij daar ook niet intrappen.
Tenslotte, David verwijst ook naar de Messias, naar de ware koning van Israël. In zijn zachtmoedigheid klinkt er al iets van het Nieuwe Testament door. Maar hij heeft ook fouten gemaakt, grote fouten. Bijvoorbeeld de soldaat Uria laten doden om diens vrouw te kunnen nemen. Dus door zijn zwakheid roept David het verlangen op naar een betere koning, een volmaakte koning: Jezus Christus.
En wij? Wij zijn leerlingen van Jezus Christus. Wat willen wij? Willen wij, met de woorden van St. Paulus, een aardse mens blijven en ons laten leiden door de wet van vergelding en veroordeling? Of een hemelse mens die kijkt met de ogen van het geloof? De duvel kan er niet goed tegen als wij geloven, d.w.z. vertrouwen op God. Hij mist dit vertrouwen. Hij heeft een afkeer van God en probeert mensen daarin mee te krijgen. Maar in het licht van het geloof wordt hij blind. God heeft David beschermd langs de weg van diens geloof. En zo zal het ook bij ons zijn. Naarmate ons geloof aan kracht wint, zullen wij minder vatbaar zijn voor het kwaad. Een blijde boodschap, voor toen en voor nu! AMEN.
