We hebben vrijdagavond het feest gevierd van de heilige Jozef; de goede sint Jozef; onze helper in nood. Daarna was de bijeenkomst voor de parochiereis naar Keulen. Er was een goede belangstelling en een fijne sfeer.
Ik wil nog een beetje blijven in de sfeer van Sint Jozef, ook bij de schriftlezingen van deze dag. Mozes stond op heilige grond. Hij moest zijn sandalen uitdoen. God sprak tot hem vanuit een brandende braamstruik. Dat is opvallend. God sprak niet vanuit een bloeiende vijgenboom of een weelderige wijnrank, maar vanuit een doornstruik. Die ook nog eens in brand stond. Dat wijst erop dat God daar te vinden is waar lijden is. Mozes werd niet afgestoten maar juist aangetrokken. Hij was nieuwsgierig.
Toen Jozef op zijn beurt hoorde dat zijn verloofde zwanger was, had hij het moeilijk. Hij wilde in stilte heengaan, om Maria niet in opspraak te brengen. Maar in een droom vernam hij dat het kind van de heilige Geest was. En zo ging niet weg van Maria, maar hij kwam juist dichter bij haar. Net zoals Mozes niet wegging van de brandende doornstruik maar dichterbij kwam. En daar ontmoette hij God. Evenzo ontmoette Jozef God, in Maria. In haar brandde het vuur van de heilige Geest. Wat voor Jozef een bron van leed was geweest veranderde in een bron van vreugde.
Sint Jozef leert ons en helpt ons om het Heilige in onszelf, in onze ziel, te koesteren. Er niet van weg te lopen, maar het ruimte te geven. We hebben decennia achter de rug waarin tegen mensen is gezegd: ‘Het Heilige bestaat niet. God bestaat niet. Je bent alleen materie. Je kunt het een beetje sturen met je brein, maar dat is uiteindelijk ook materie. Je vrije wil bestaat niet. Er zijn alleen impulsen. Geen goed en kwaad.’ Dit zijn als het ware de doornen waar de moderne mens doorheen moet om bij het vuur van de goddelijke waarheid uit te komen.
De strijd in Oekraïne doet ons weer beseffen: er is meer dan materie. Er is goed en er is kwaad, niet alleen omdat wij dat vinden maar omdat het zo ís. Sint Jozef had daar in zijn tijd ook mee te maken. Hij moest vluchten met Maria en het kind Jezus naar Egypte. Hij kon niet verhinderen dat er kwaad was. Hij kon wel het heilige beschermen. Zo bracht hij zijn gezin in veiligheid. En zo kwam hij uiteindelijk ook terug, in Nazareth.
Op 25 maart, Maria Boodschap, zal paus Franciscus Rusland en Oekraïne toewijden aan het Onbevlekte Hart van Maria. Moge het Gods kracht en goedheid opnieuw zichtbaar maken, in het lijden, in de doornstruik van nu. Opdat de mensen Hem weer eer brengen en in vrede leven met elkaar. Amen.
