Laten we beginnen met enkele regels poëzie:
De kinderen der vromen
hadden in stilte het offermaal gebruikt
en zich met een heilige belofte verplicht
dat ze gelijkelijk het goede zouden delen
en de gevaren trotseren,
en daarom hadden de vromen reeds hun oude liederen aangegeven.
Het komt uit de eerste lezing, uit het boek Wijsheid. Het is religieuze poëzie.
Normaal gesproken passen de eerste lezing en het evangelie goed bij elkaar, maar nu lijkt het verband zwak. Hoewel, als Jezus spreekt over de lendenen die omgord blijven en de lampen brandend, dan denken we aan het joodse paasmaal in Egypte. Toen aten de joden op de vooravond van hun uittocht ook met hun lendenen omgord en een stok in de hand. Haastig voor de Heer, die hen zou bevrijden uit de slavernij van Egypte.
Deze waakzaamheid moet ons als christenen ook eigen zijn. De Heer kan vroeg komen of laat, maar komen zal Hij. En dan willen wij klaarstaan. Ons aardse leven is niet onze eindbestemming, het is een passage. En het vieren van de Eucharistie houdt de lamp van ons geloof brandend. Zonder de Eucharistie dooft die vlam. Zoals de joden hun pascha vieren om hun geloof in Jahwe levend te houden, zo doen wij christenen dat door de Eucharistie, elke week, in stilte, door een heilige gelofte verplicht, het goede delend, de gevaren trotserend, onze liederen aanheffend.
Op 9 augustus vieren we het liturgische feest van de H. Edith Stein. Zij was een jodin die in de jaren ’30 tot het christelijk geloof kwam. Ze was filosofe en al nadenkend en door de hulp van goede vrienden, kwam zij tot het geloof in Christus. Op bezoek bij een bevriend echtbaar, vond ze in de boekenkast een biografie van Teresia van Avila. Ze las het in één ruk uit en de volgende morgen zei ze: ‘Dit is de Waarheid!’ Jaren later werd ze zuster karmelietes in Keulen. Helaas moest ze de prijs van haar ontdekking dubbel betalen. Als Jodin en als religieuze stond ze op de zwarte lijst van de nazi’s. In augustus 1942 is Edith Stein met haar zus Rosa vergast in Auschwitz. Toen ze opgepakt werden, zei Edith Stein: ‘We gaan voor ons volk!’ Zo voelde ze zich solidair met haar voorvaderen en gaf ze haar leven opdat het licht van Christus voor velen zou opgaan. Johannes Paulus II heeft haar uitgeroepen tot medepatrones van Europa.
In Europa zijn momenteel twee dominerende krachten. Dat zijn de seculieren die zich totaal losgemaakt hebben van de joods-christelijke traditie en de moslims die een nieuwe traditie willen vestigen. De christenen zijn vertwijfeld geraakt, van hoog tot laag. Daarom hebben wij hulp van de hemel nodig. Edith Stein was niet bang om te getuigen, omdat ze wist: Christus is goed voor elke mens, Christus overbrugt alle tegenstellingen, Christus is de Verlosser van alle mensen. Moge Hij Europa sparen en zegenen met zijn milde hand. En ook ons persoonlijk. Amen.
