Wij verlangen van nature naar eenheid. Als wij geloven, willen we graag dat onze vrienden en familieleden ook geloven. Maar dat is geen vanzelfsprekendheid. Mensen zijn vrij om te geloven. We kunnen hen niet dwingen. Zolang kinderen niet volwassen zijn, mogen ouders hen wel meenemen op de weg van het geloof. Dat beloven ze zelfs als ze gaan trouwen of hun kinderen laten dopen. Maar wat zij later doen, dat hebben we niet in de hand. We kunnen er hooguit voor bidden en het goede voorbeeld geven.
Als de Heer Jezus zegt dat Hij geen vrede is komen brengen maar verdeeldheid, dan is dat juist omdat Hij wist hoe het eraan toe gaat in families. De Heer spreekt over vuur. Dat is het vuur van de H. Geest, het vuur van geloof, hoop en liefde. Maar hoe vurig de één kan zijn, hoe koel de ander. Waar ligt dat aan?
Heel dikwijls maken mensen hun keuzes door te kijken naar wat anderen doen. Het is bijvoorbeeld voor jonge mensen moeilijk om af te wijken. Ze zijn bang dat ze niet cool gevonden worden. Dat gaat als het goed is over, maar toch blijft het lastig. Ook voor volwassenen.
Hoezeer wij ook mogen verlangen naar eenheid en eraan moeten werken, Christus maakt ons duidelijk dat lauwheid of angstvalligheid niet de weg is. Het vuur dat in ons brandt, mag er zijn! Misschien zeggen anderen dat we naïef zijn of ouderwets. Als we dan toch positief blijven, is er een kans dat zij ook verwarmd worden.
We denken aan wat in de Hebreeënbrief staat: ‘Denkt aan Hem die zoveel tegenwerpingen van zondaars te verduren had; dat zal u helpen om niet uit te vallen en de moed niet op te geven.’ Zo is het. We staan niet alleen. De Heer Jezus weet hoe het voelt om onder vuur te liggen. Maar Hij ging rustig verder. Verder met ruimte maken voor zijn vuur, voor het vuur van de H. Geest.
Weliswaar leek zijn vuur te doven. Het doopsel van het lijden overspoelde alles. Maar de Vader wekte Hem op uit de dood en verhief Hem aan zijn rechterhand. En toen Christus verscheen aan zijn apostelen gaf Hij opnieuw het vuur van de H. Geest aan hen door. En met dat vuur hebben ze de hele wereld ontvlamd.
Laten we de H. Geest vragen dat Hij ons ook ontvlamt, zeker als het vlammetje in ons kleiner is geworden, door vervelende reacties in onze omgeving. En dat we toch een paar mensen mogen verwarmen. De H. Geest doet ons daarbij kijken naar Jezus, de aanvoerder en voltooier van ons geloof. ‘Heer, help mij om de eenheid te bevorderen en de verdeeldheid te verdragen, omwille van U. Dan kan ook ik het vuur van uw liefde verspreiden. Amen.’
