Gaat u als christen voor goud, zilver of brons? Het klinkt misschien raar omdat we ons geloof niet associëren met een prijs. Maar in iedere mens zit het verlangen naar erkenning. Denk maar aan de triatlon. We hoorden in het nieuws hoe atleten zijn afgebeuld om beter te worden. Een triatlon is op zich al loodzwaar: 3800 meter zwemmen, 180 km fietsen en iets meer dan 42 km lopen. Als dat ook nog gepaard gaat met onmenselijke training, dan wordt een grens overschreden. Waarom doen mensen dit zichzelf of anderen aan? Voor het goud, zilver of brons. Ze willen erkenning voor hun persoon.
De vraag van de apostelen Jacobus en Johannes was dus niet heel vreemd. ‘Mogen wij in uw glorie aan uw rechter- en linkerhand zitten?’ Het is niet toevallig dat Jacobus en Johannes ook aanwezig waren geweest op de berg Tabor, toen Jezus verheerlijkt werd. Toen stonden Mozes en Elia aan de rechter- en linkerzijde van Christus. Wie daar ook bij was, was Petrus. Maar het zijn vandaag Jacobus en Johannes die de vraag aan Jezus stellen om een ereplaats te krijgen in zijn Koninkrijk.
Als Jacobus en Johannes vragen om de ereplaatsen naast Jezus, dan kunnen we daar twee dingen van zeggen. Enerzijds dat ze Jezus het goud gunnen. Hij alleen is nummer één. Dat is op zich positief. Er zijn ook mensen die zelf op de troon van Jezus gaan zitten. Die alléén bepalen wat goed en kwaad is, wat waar is of niet en wat ze met hun leven doen. Wat dat betreft deden de apostelen het beter. Maar we proeven in de eis van Jacobus en Johannes ook dat ze Petrus de pas afsneden. Waar bleef hij in het verhaal? Daar gingen ze in de fout. Ze handelden tegen de broederschap en tegen Gods wil.
Jezus maakt duidelijk dat de ware leerling datgene doet wat de Vader in de hemel voor hem heeft beschikt. Dat is voor iedereen anders. En voor iedereen betekent het dienstbaar zijn. Ook wie een hoge positie krijgt in de kerk of in de samenleving, moet zich realiseren dat het uiteindelijk een dienst is. En die dienst brengt altijd lijden met zich mee.
Het mooie van onze Heer is dat Hij het goud dat Hij zelf verdiend heeft, met anderen deelt. Ieder die met Hem durft lijden, wordt met goud bekleed. Een ruzie goedmaken, wat jou gelukkig maakt ook een ander gunnen, niet zwijgen als God irrelevant wordt verklaard, opkomen voor kwetsbaren. Iedere dag kunnen we goud verdienen, door dicht bij Jezus te leven. We worden gouden christenen als we anderen als goud behandelen. Mogen wij zo met elkaar omgaan in de parochie, wat onze plaats ook is. Vanuit het diepe geloof dat de Vader in de hemel alles leidt. Aan Hem komt de eer en lof toe. Amen.
