Deze week las ik een boekje over de heilige Franciscus, vanwege zijn feestdag op 4 oktober. Een mooie passage wil ik met u delen:
Franciscus was met een medebroeder in Damiate, een Egyptische havenstad die belegerd werd door de kruisvaarders. Franciscus zei: ‘Ik hoop niet dat ze vandaag de strijd zullen wagen. De Heer heeft me immers duidelijk laten zien dat, als ze het doen, het voor de christenen niet goed zal aflopen. Maar ja, als ik hun dat zeg, zullen ze me voor een dwaas houden. Wat denk jij ervan, broeder?’ Deze antwoordde: ‘Broeder, trek je van het oordeel van de mensen toch niets aan. Het zal niet de eerste keer zijn dat ze je een dwaas noemen. Doe wat je geweten je zegt, en vrees God meer dan de mensen!’
Aldus gaf Franciscus zijn raad aan de bevelhebbers. Tevergeefs. De christenen leden een gevoelige nederlaag en verloren veel manschappen. Maar Franciscus had zijn plicht gedaan.
Ook Naäman zal zich een dwaas gevoeld hebben toen hij als machtig officier in zijn ondergoed afdaalde in de jordaan om genezen te worden. Maar hij deed het en het hielp!
En dan de ene melaatse uit het evangelie die terugkeerde naar Jezus die hem genezen had. Zal hij zich niet dwaas gevoeld hebben toen de negen anderen doorliepen en hij alleen niet?
De heilige dwaasheid, broeders en zusters, de wereld kan er niets mee maar daarin ligt Gods kracht en Gods wijsheid verborgen. Jezus wil dat wij eer brengen aan God. Dat we ons leven zien als een gave uit Gods hand, wat anderen ook denken.
Paulus verwoordt het op zijn manier. Hij zegt vol passie: ‘Ik ben bereid alles te verdragen, ter wille van de uitverkorenen, opdat ook zij het heil verwerven in Christus Jezus en eeuwige heerlijkheid.’ Heilige dwaasheid…
Er zijn vele manieren om een beetje dwaas te zijn. Deze maand vraagt het geloof onze aandacht voor de heilige Rozenkrans. Op de knieën gaan en bidden tot Maria brengt hemelse genade. Het is niet ouderwets. Het is een machtig wapen tegen de duisternis van het kwaad. We kijken tegenwoordig uren naar talkshows. Maar het wordt er allemaal niet beter van. Als we een kwartiertje de Rozenkrans zouden bidden en dat volhouden, liefst iedere dag, zagen we meer lichtpuntjes zien en werden we zelf ook een lichtpuntje voor anderen. Zo brengen we eer aan God, zoals Jezus graag ziet. Amen.
