De sandalen waar Johannes de Doper het over heeft, leren ons veel over zijn zending. Zelf liep hij waarschijnlijk barrevoets en in ieder geval in ruige kleding.
Over de sandalen van Jezus zegt Johannes dat hij niet waardig is om ze uit te trekken. Wat zegt dat? Normaal gesproken stonden profeten boven ieder gezag; het gezag van de koning en het gezag van de tempel. Koningen en priesters waren vaak bang voor de profeten, omdat die hen niet naar de mond praatten maar uitdaagden om de wil van God te doen.
Johannes wordt de laatste profeet van het Oude Testament genoemd. Zijn optreden in de woestijn van Judea is dan ook puur profetisch: Johannes vertolkt innerlijk en uiterlijk de wil van God. Hij past helemaal in het plaatje van de Bijbelse profeten, zoals Elia of Jeremia.
Maar deze Johannes, deze grote profeet, ja de grootste, voelt zich niet waardig om Jezus van zijn sandalen te ontdoen. Dat betekent niet dat Johannes een minderwaardigheidscomplex had. Integendeel, hij wist precies wie hij was: de stem van de Heer die riep in de woestijn.
Als Johannes de sandalen van Jezus zelfs niet durft aan te raken, dan belijdt hij eigenlijk: Jezus is God, Gods Zoon… Groter dan de grootste profeet is alleen God zelf. Als we denken aan Mozes in de woestijn, bij de brandende braamstruik, dan herinneren we ons hoe Mozes zijn sandalen uit moest doen, want ‘de grond waarop hij stond was heilige grond.’ Daar was immers God.
Daar waar het geloof verzwakt, gebeurt precies het omgekeerde. De mens gaat zich belangrijker voelen dan God. God moet hem als het ware de sandalen uitdoen, d.w.z. doen wat hij graag wil. We weten dat Jezus weliswaar de voeten heeft gewassen van de apostelen, maar dat was geen plicht maar een gunst. Een teken van liefde.
In de Advent beleven we dat Jezus geen nobele mens was, geen wijze leraar, geen maatschappijverbeteraar, maar Gods bloedeigen Zoon, onze Verlosser. En op het einde van ons leven zullen we voor Hem verschijnen. En dan vraagt Hij: houd je van Mij? Heb je van Mij gehouden? Dit zal onze brandende braamstruik zijn. Het vuur waar we doorheen moeten. Mogen er in ons dan meer vruchten zijn dan kaf, meer gerechtigheid dan zonde, meer genade dan hardheid. Dan zullen we met Hem leven in eeuwigheid, zoals we met Hem geleefd hebben op aarde. Heilige Johannes de Doper, bid voor ons, dat het heilig vuur in ons mag branden. Amen.
Voorbeden:
Voor de herders van de Kerk, dat het vuur van de goddelijke liefde in hen mag branden, zoals in Johannes de Doper. Laat ons bidden.
Voor de christelijke politici, dat zij een voorbeeld mogen geven van nederigheid en daadkracht, zoals Johannes de Doper. Laat ons bidden.
Voor de gezinnen in onze parochie, dat zij op voorspraak van Sint Nicolaas mogen leven in harmonie en edelmoedigheid. Laat ons bidden.
Voor hen die zich eenzaam voelen, dat zij, zoals Johannes de Doper in de woestijn, bemoedigd worden door Gods woord. Laat ons bidden.
Om zegen over ons Adventsproject, dat wij aanstaande vaders en moeders een hart onder de riem kunnen steken. Laat ons bidden.
Voor onze persoonlijke intenties, voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat hun rechtvaardigheid in eeuwigheid zal bloeien. Laat ons bidden.
