Als iemand in de gevangenis zit, weet hij niet goed wat er zich in de buitenwereld afspeelt. Als Johannes vanuit de gevangenis aan Jezus laat vragen ‘Zijt Gij de komende of hebben wij een ander te verwachten?’, dan lijkt het of Johannes overmand is door twijfel. We kunnen ook stellen dat de leerlingen van Johannes niet het complete plaatje hebben geschetst; dat blinden zien, lammen lopen, melaatsen genezen en doven horen. Ja, dat doden opstaan en aan armen de blijde boodschap wordt verkondigd.
Jezus zegt: ‘Gelukkig wie aan Mij geen aanstoot neemt’. Voor wie is dat bedoeld? Voor Johannes of voor zijn leerlingen? Het blijft in het midden. Het lijkt of Johannes teruggeduwd wordt, een beetje zoals Maria toen zij op een dag Jezus wilde zien maar te horen kreeg: ‘Mijn moeder, mijn broeders en mijn zusters zijn zij die de wil van God volbrengen.’ Tegelijk kunnen we zeggen dat Jezus door zijn woorden Johannes sterkt in het geloof en in het vertrouwen dat Hij de komende is. Jezus maakt het plaatje compleet, voor Johannes én voor zijn leerlingen.
Wanneer de leerlingen van Johannes vertrokken zijn, begint Jezus met een grote lofprijzing van Johannes. ‘Onder hen die uit vrouwen geboren zijn, is niemand groter dan Johannes de Doper.’ Zo bevestigt onze Heer de roeping van Johannes. Op oude ikonen is te zien hoe Johannes de Doper en Maria links en rechts van Jezus staan, als degenen die Hem het meest nabij waren.
En wat zou Hij bedoelen met de woorden ‘De kleinste in het Rijk der hemelen is groter dan Johannes’? Enerzijds mogen we hierbij denken aan Maria. In het Magnificat spreekt zij over haar eigen kleinheid. ‘Respexit humilitatem ancillae suae’; God zag neer op de kleinheid van zijn dienstmaagd. Anderzijds gaat het om de leerlingen van Jezus in het algemeen. Zij die gedoopt zijn en die geloven, ontvangen een grotere schat dan alle profeten van het Oude Verbond bij elkaar.
Het is goed om dat tot ons te laten doordringen in de Advent. Dat ik christen ben is groter dan profeet zijn of president of CEO. Waarom? Omdat alle aardse functies voorbij gaan, maar wat zich in mijn ziel afspeelt blijft. Alleen Christus doet ons de dood overwinnen, omdat zijn kracht steeds meer de onze wordt. Tot slot een citaat van iemand tijdens het laatste bijbeluurtje dat alles goed samenvat: ‘We kunnen niet geloven dat we vlak bij Hem staan.’ Maar zo is het. Door het geloof staan we vlak bij God. Nu al op aarde, zij het met strijd en pijn. En straks in de hemel, in de eeuwige vrede en vreugde.
Amen. Kom, Immanuel, kom.
Voorbeden:
Voor de kerk die zich wereldwijd voorbereidt op Kerstmis, dat zij aan Christus geen aanstoot neemt maar vreugde vindt in zijn evangelie. Laat ons bidden.
Voor de politici in Suriname, dat zij in het reine komen met hun verleden en hun waardigheid als kinderen Gods mogen ervaren. Laat ons bidden.
Voor hen die wankelen in het geloof in Christus, dat zij verlicht en gesterkt worden in deze tijd van genade. Laat ons bidden.
Voor hen die gevangen zitten, dat ook aan hen de blijde boodschap van Gods redding verkondigd wordt. Laat ons bidden.
Voor onze persoonlijke intenties, voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat zij opbloeien als lelies in Gods paradijs. Laat ons bidden.
