De goede sint Jozef wilde in stilte van Maria scheiden. ‘Om haar niet in opspraak te brengen’. Wat een respectvolle houding! Wat een nederigheid. Hebben we de vorige zondagen stilgestaan bij de grootheid van Johannes de Doper en van Maria, nu wordt ook Jozef naar voren geschoven. Niet zijn spreken, maar zijn zwijgen maakt indruk. In het heel het evangelie zegt St. Jozef niets. In stilte wilde hij heengaan van Maria. In stilte nam hij het besluit om toch voor Maria en het Kind te zorgen. En tussendoor kwam de droom, in stilte. Het enige dat Jozef zegt, is eigenlijk: Jezus. Want hij gaf aan het pasgeboren kind de naam ‘Jezus’.
Wat zal het een beproeving zijn geweest voor Jozef om te vernemen dat zijn verloofde zwanger was. Zal Maria niet verteld hebben wat de engel Gabriël haar gezegd had? Kon Jozef het niet geloven? Hoe dan ook, zijn liefste aanstaande bruid leek voor hem verloren. Maar hij bleef van haar houden, want anders had hij niet zijn best gedaan om opspraak te vermijden.
We leven in een tijd van ‘naming and shaming’. Mensen verwijten elkaar van alles, binnen en ook buiten het huwelijk. In de regel kunnen we aannemen dat iemand die een ander openlijk beschuldigt, zelf ook schuld draagt. Het zwijgen van Jozef was dan ook niet laf of slaafs. Het was een teken van zijn onschuld, van zijn zuivere hart. De beste relaties zijn niet de relaties waarin geen fouten gemaakt worden, maar relaties waarin men veilig is bij elkaar, geestelijk en lichamelijk. Als de een in de ander een gave van God ziet, dan scheelt dat veel.
Wat heeft Sint Jozef zijn best gedaan om te zorgen voor Jezus en Maria, ook al ging het soms helemaal mis. Maria zal hem geholpen hebben om de hand van God te herkennen in al die vreemde en soms pijnlijke toestanden.
Overal ter aarde worden weer kerststallen neergezet, met Jozef en Maria. Mogen zij de mannen en de vrouwen inspireren om samen op God te vertrouwen. Om ondanks het soms onbegrijpelijke in de ander, te vertrouwen op God en op de kracht van zijn liefde. Wie alleen maar vertrouwt op zijn eigen liefde of op die van een ander, is als iemand die net zo lang kijkt naar een kaars tot die uitgaat. Wie durft opzien naar de vlam van de goddelijke liefde raakt nooit uitgekeken. Hij vindt daarin telkens nieuwe inspiratie om lief te hebben.
Dank u, goede Sint Jozef, voor het voorbeeld dat u hebt gegeven. En voor uw voorspraak die ons beschermt tegen verharding en vertwijfeling. Help ons om ook die weg te gaan, nu wij de stal van Betlehem weer naderen. Amen.
Voorbeden:
Voor de Kerk, dat zij op voorspraak van St. Jozef beschermd wordt tegen twijfel en verdeeldheid. Laat ons bidden.
Voor de politieke leiders, dat zij zoals St. Jozef openstaan voor de ingevingen van God. Laat ons bidden.
Voor de gezinnen, dat zij gesterkt worden door het geloof en de onderlinge liefde. Laat ons bidden.
Om zegen over het naderende Kerstfeest in onze parochie, dat wij eer brengen aan God en vreugde onder de mensen. Laat ons bidden.
Voor onze persoonlijke intenties, voor de dopelingen en voor onze dierbare overledenen, dat zij door de Immanuël gered worden van alle zonde. Laat ons bidden.
