Het woord ‘traditie’ komt van het Latijnse tradere, doorgeven. Er zijn altijd mensen geweest die zeggen dat je met traditie moet breken om bij het goddelijke uit te komen, omdat God totaal anders zou zijn dan wij mensen ons kunnen voorstellen.
De eerste lezing is een mooi voorbeeld van hoe God van de traditie houdt: ‘Dit moet gij zeggen tot het huis van Jakob en doen weten aan de zonen van Israël: Met eigen ogen hebt gij gezien hoe Ik ben opgetreden tegen Egypte, hoe Ik u op arendsvleugelen gedragen en hier bij Mij gebracht heb.’ Enz. God brengt de traditie van de voorvaderen in herinnering jegens Mozes, met de opdracht die door te geven.
Ook Jezus hield van de traditie. Daarom riep Hij de twaalf apostelen, om dragers van de traditie te zijn; van zijn woorden en daden. Er is vernieuwing en ontwikkeling in de heilsgeschiedenis, maar altijd met liefde voor de traditie. God blijft trouw aan wat Hij eerder heeft gegeven.
Dat is een verschil met de anarchistisch-radicale poging om alle traditie uit te roeien. Geen gezin meer van vader, moeder en kinderen, geen man-zijn of vrouw-zijn, geen mooi of lelijk, geen waar of onwaar, geen vaderlandsliefde. Het klinkt gek, maar ónder deze poging zit een verlangen naar God. Een verlangen naar volmaaktheid. Alleen is het de méns die dan god wordt. Een mens die geen gebrekkige, domme, oorlogszuchtige mens meer is, maar een ‘transmens’. En de techniek en de computer zullen hem daarbij het laatste zetje geven; het transhumanisme. Het nieuwste voorbeeld daarvan is het kolderieke voorstel om de bijbel te vervangen door een ‘AI-bijbel’. Een bijbel die door de computer is geschreven en geen fouten meer bevat.
Broeders en zusters, leven is leren omgaan met fouten, met onvolmaaktheden. En dan tóch te blijven verlangen naar volmaaktheid. Religieus leven is ook leven met fouten, met onvolmaaktheden. En dan toch te blijven verlangen naar volmaaktheid. En de biddende mens merkt dat het lukt, dat hij vooruit gaat. Langzaam misschien, maar zeker. God wil niet dat wij godjes worden. Hij wil dat wij één met Hem worden, zonder op te houden mens te zijn. Daarbij helpt ons de traditie. Laten wij in deze maand een daad van traditie stellen. Dat kan van alles zijn: De korte broek thuislaten als we naar de kerk gaan? Vóór de Mis een kaars opsteken bij Maria? Knielen als wij de communie ontvangen? Een korte dankzegging na de Mis? De rozenkrans op gewone dagen? Een toewijding aan het H. Hart? Niks moet, maar het kan ons allemaal helpen. Want God houdt van wat mensen hem geven, oud en nieuw. Amen.
Voorbeden
Voor paus Franciscus die terug is uit het ziekenhuis, dat hij zoals Mozes mag zien hoe Gods volk op adelaarsvleugelen gedragen wordt. Laat ons bidden.
Om vrede tussen Rusland en het Westen, dat wij elkaar niet uitputten maar versterken, door broederschap, wetenschap en traditie. Laat ons bidden.
Om roepingen in Nederland tot het priesterschap, het diaconaat en het religieuze leven, dat er arbeiders mogen zijn om te oogsten. Laat ons bidden.
Voor hen die geestelijk of lichamelijk lijden, om genezing, verlichting en verlossing van alle kwaad. Laat ons bidden.
Om zegen over het naderende Feest van Petrus en Paulus, dat wij als gemeenschap mogen groeien in heiligheid en aantal. Laat ons bidden.
Voor de intenties van onze gemeenschap, voor de dopelingen en voor onze dierbare overledenen, dat zij mogen juichen in God door Jezus Christus. Laat ons bidden.
