Vergeleken met het einde der tijden, is de tijd waarin we nu leven peanuts. De spanningen omtrent de pandemie, het klimaat en onze koopkracht zijn toch wel wat anders dan de zon en de maan die verduisteren en de sterren die naar beneden vallen. Af en toe is het goed om dat te beseffen. De kerk helpt ons daarbij, op het einde van het kerkelijk jaar.
Wat aan het einde der tijden het redmiddel zal zijn, is het nu ook: het Woord van God. Jezus zegt: ‘Mijn woorden zullen niet voorbijgaan.’ Hij biedt houvast, hoe onrustig de wereld ook is. Zijn woorden / zijn wijsheid bieden ons de troost dat Hij ons niet alleen laat. Na de winter van alle aardse leed komt de zomer van een eeuwige heerlijkheid.
Misschien kunnen we het vergelijken met het begin en het einde van een mensenleven. Dat is allebei een worsteling. Er komen pijn en angst bij kijken. Maar als het kind er is, is er vreugde. En een goede dood, geeft vrede. Zo lijkt ook de kosmos een proces door te moeten maken, een worsteling, totdat het nieuwe leven daar is. Het leven waar alleen de Vader van weet wanneer-het-komt, omdat Hij ook het leven gegeven heeft.
Omdat we komende week St. Elisabeth vieren en Casteren haar als patrones heeft, wil ik laten zien hoe Elisabeth zich in haar tijd heeft vastgehouden aan Gods woord en hoe zij ondanks alle stormen overeind is gebleven. Ze verliet al heel jong het ouderlijk huis. Als dochter van Andreas van Hongarije moest zij trouwen met Ludwig landgraaf van Thüringen. We spreken over de 13e eeuw. Er kwamen drie kinderen. Elisabeth en Ludwig waren heel gelukkig, maar de hofhouding en de adel vonden het maar niets dat Elisabeth zich het lot van de armen aantrok. Als Ludwig er niet was, maakten zij haar het leven zuur. Dat was zwaar. Het werd nog zwaarder toen Ludwig stierf tijdens een van de kruistochten. Uiteindelijk moest Elisabeth het paleis verlaten en werd zij gescheiden van haar kinderen. Gelukkig vond zij steun bij de Derde Orde van St. Franciscus, waar het vuur wel brandde om de armen te steunen en zieken te bezoeken. Elisabeth leefde sober en streng. Ze is maar 24 jaar geworden.
In Casteren zal het Elisabethspel opnieuw uitgevoerd worden, in 2023. Het is een kans om geïnspireerd te worden door deze knappe en markante vrouw. Juist in deze tijd waarin we allerlei dingen niet mogen of kunnen, moeten we ons verdiepen in de woorden van de Heer. Allerlei lieden proberen ons angst aan te praten. Hun woorden zullen voorbijgaan. De woorden van Jezus blijven. Mogen wij zo de Advent tegemoet gaan. Als een tijd van bezinning. Niet te ver vooruit kijken, maar in het nu leven. Met Hem. Amen.
