Wie zegt dat we God net zo goed ‘Moeder’ kunnen noemen als ‘Vader’, krijgt vandaag een les theologie van de Meester Zelf, Christus Jezus: ‘Gij hebt maar één Vader, de hemelse.’ We kennen uit de Schrift weliswaar de duiding van Gods liefde als die van een moeder, maar dat maakt God nog geen Moeder. De heidenen hadden moedergoden. Maar de joden overwonnen het polytheïsme en aanbaden de ene God, Schepper en Vader. Daarom was het voor hen zo moeilijk om te aanvaarden dat Jezus de Zoon van God was. Ze waren beducht voor polytheïsme, veelgodendom. Dat is ook de reden dat later de islamieten de godheid van Christus afwezen, helaas…
De christenen geloven in één God in drie Personen. Als we zeggen ‘God is liefde’, dan impliceert dat al dat God minstens twee is. Want voor liefde zijn minstens twee personen nodig, anders is er hooguit zelfliefde. We zeggen niet ‘God is zelfliefde’, maar ‘God is liefde’. We zeggen ook niet ‘God is lief’, neen ‘God is liefde’, Vader, Zoon en heilige Geest; de eeuwige stroom van liefde, waarbij de Geest de liefde ademt tussen tussen de Vader en de Zoon.
Het goede nieuws is dat de mens daarin mag delen. Dat is onze roeping en onze bestemming: te delen in het geluk van de Drieëne God. We hoeven in de hemel niet saai op een stoeltje naar God te zitten kijken; we mogen zelf delen in het liefdesproces. Als u nagaat wat in uw leven de grootste geluksmomenten zijn geweest, dan is zullen die te maken hebben gehad met liefde, met beminnen en bemind worden. Met zien en gezien worden. Met horen en gehoord worden. Als we op aarde soms al zo gelukkig kunnen zijn, hoe groot moet het dan wel niet zijn in de hemel!
In dit perspectief hebben we allen dezelfde roeping; mannen en vrouwen, ouderen en jongeren, geestelijken en gelovigen, armen en rijken. Als we kijken naar de diversiteitsbeweging, die onderlinge verschillen zoveel mogelijk wil afzwakken, dan hebben ze ergens een punt. Het lijkt een beetje op het goddelijk perspectief. Maar wat ze vergeten is dat Jezus geen vormeloze massa wil, maar de eenheid van de mensen met God.
Zoals er ‘verschil’ is in God – Vader, Zoon en H. Geest – zo zijn er ook verschillen tussen mensen. Dat is geen bedreiging. Dat is een rijkdom. Het geldt ook voor de Kerk, als bonte verzameling van mensen. Als er liefde is, zijn de verschillen geen probleem, net als in God. Als er geen liefde is, is ieder verschil teveel en gaat de een de ander overheersen. En dat is waartoe de Boze mensen wil verleiden. ‘Heer, help ons een gemeenschap te zijn zoals Gij wilt, als broeders en zusters met één Vader en één Meester. Lof aan U, heilige God. Amen.’
Voorbeden:
Voor de herders van de Kerk, dat zij met hun broeders en zusters de ene Heer en Meester dienen zoals Hij gediend wil worden. Laat ons bidden.
Om vrede in het Midden-Oosten, dat Israël zijn roeping mag vervullen om een licht voor de volken te zijn, zonder angst en zonder haat. Laat ons bidden.
Om zegen over de verkiezingen, dat wij – met de hulp van Gods Geest – waarheid kunnen onderscheiden van bedrog en goedheid van utopie. Laat ons bidden.
In de Week van het Leven bidden we om meer bescherming voor de ongeboren kinderen in ons land, dat zij niet worden gedood maar gerespecteerd. Laat ons bidden.
Om goede medewerkers voor onze parochie, dat mensen met hun talenten naar voren mogen treden om hun broeders en zusters te dienen, tot eer van God. Laat ons bidden.
Voor de dopelingen en voor onze dierbare overledenen, dat zij die vernederd zijn in de dood, verheven mogen worden in het Huis van de Vader. Laat ons bidden.
