Over vier weken is het Kerstmis. Als een moeder nog een maand te gaan heeft voor haar kind geboren wordt, zorgt ze dat alles klaar is. De kinderkamer, de kleertjes, de voorzieningen. Als het goed is staat ze er niet alleen voor, maar kan ze rekenen op haar sociale omgeving. De vader, de familie, vrienden. Zij leven dan mee naar de geboorte van het kind toe.
De Kerk is de sociale omgeving voor onze ziel, die zich wil voorbereiden op het geboortefeest van Christus. We hoeven dat niet alleen te doen. We worden gedragen door de liturgie, door de gemeenschap en door de goede werken die we zullen doen.
Een kritische toehoorder zou kunnen zeggen: Christus is al geboren, lang geleden. Dat hoeven we niet meer voor te bereiden. En het is niet waarschijnlijk dat Hij 25 december 2023 terugkeert naar de aarde. Dus waarom zouden we ons voorbereiden op Kerstmis? Dat is toch niet meer dan een vrome traditie? Leuk voor hen die geloven, maar daar blijft het dan ook bij.
Wie zo redeneert verraadt al dat hij geen binding meer heeft met Christus. Als hij dat wel had, zou hij toch op zijn minst de verjaardag van de Heer als een bijzondere dag in ere houden. Christus heeft de geschiedenis blijvend veranderd, meer dan welke beroemde figuur ook. En toch, wij beleven de Advent niet als een historische oefening. We zijn niet eens 100% zeker van de datum van 25 december. Er zijn goede aanwijzingen voor, maar waar het om gaat is dat het licht in onze duisternis komt. Telkens weer.
Terwijl de commercie ons aanspoort om toch vooral veel te kopen, beweegt de genade ons om ons innerlijk voor te bereiden op Kerstmis. En dan moeten we de strijd met onze demonen aangaan. Wie de duisternis ingaat, heeft niets aan kunstlicht. Hij heeft het licht van God nodig. Alleen dan ziet hij de staat van zijn ziel. En kan hij ervaren hoe de Heer redding brengt. Het evangelie noemt dat ‘waakzaamheid’; voorbereid zijn op de komst van de Heer. Paulus heeft het over ‘standhouden tot het einde.’ En Jesjaja zegt heel mooi: ‘Bij alles wat we doen aan God denken.’
Deze weg naar binnen zal vrucht dragen. We zullen steeds meer een licht zijn in de duisternis. Je voorbereiden op de geboorte van Christus is een prachtige genade, waardoor zijn licht ook door kan breken de harten van anderen. Een moeder in haar eentje is kwetsbaar om nieuw leven te verwelkomen. Maar met de hulp van een liefdevolle omgeving staat ze er sterker voor. En zo mogen wij voor elkaar kerk zijn, toelevend naar de komst van onze Lieve Heer.
Voorbeden
Voor de Kerk wereldwijd, om goede vruchten van genade en bekering in de Advent. Laat ons bidden.
Voor ons land, om zegen over de verkenningen om te komen tot een goede regering. Laat ons bidden.
Voor de verslaafden in onze gemeente, dat zij tot inkeer komen en gesterkt worden op de weg van herstel. Laat ons bidden.
Uit dankbaarheid voor de gaven van de Geest die de vormelingen hebben ontvangen. Dat Hij allen helpt om waakzaam te leven. Laat ons bidden.
Om zegen over de Advent in de parochie, dat wij Gods licht laten schijnen in onze duisternis. Laat ons bidden.
Voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat Gods hand op zijn gunstelingen mag rusten. Laat ons bidden.
