Een zeearend met een afgebroken vleugel door een windmolen, dat was een indringende foto die ik deze week zag. De ene groene waarde, instandhouding van de dieren, botst met een andere groene waarde, de verlangde CO²-uitstoot. Dat stemt tot nadenken.
Het gaat terug tot een verstoorde verhouding met de natuur door de ontkenning van de Schepper. Ofwel wordt de natuur voor mensen god en dan wordt de mens slaaf van de natuur. Ofwel de mens wordt een god en dan wordt de natuur slaaf van de mens. Maar noch de mens noch de natuur is god. Alleen God is God. En Hij wil het welzijn, voor mens en natuur. Welzijn, broeders en zusters, is altijd weer mogelijk. Zelfs na een oorlog kan het welzijn terugkeren. We beleven het dit weekend weer rond Dodenherdenking.
En komende zondag is het Moederdag. Daarom wil ik ook stilstaan bij het welzijn van de moeders. Een zeearend met een gebroken vleugel is triest, maar laten we de moeders niet vergeten met een kind dat in de problemen zit: leerproblemen, drugs, gewelddadigheid, depressiviteit, angst. Er zijn instellingen genoeg. Weliswaar met wachtrijen, maar voor elk probleem is een protocol. En toch, de cijfers gaan niet de goede kant op, qua welzijn. Veel moeders hebben het gevoel van gebroken vleugels.
Wat we kunnen doen is hen meer vertrouwen geven in hun natuurlijke vaardigheden. Dat vertrouwen wordt behoorlijk ondermijnd. Jonge meisjes worden zo gauw mogelijk kunstmatig onvruchtbaar, om maar geen jonge moeder te worden. Als een meisje ongewenst moeder wordt, kan het kind legaal worden weggenomen. Jonge vrouwen moeten zo veel mogelijk werken. En ze moeten tegelijk sexy zijn. Als er spanningen in huis zijn, krijgt de moeder 1001 adviezen. Maar tijd voor gesprek in het gezin is er weinig. De moeder heeft het zo druk. Ze is geëconomiseerd en geërotiseerd. En we verdoelen dat door te zeggen: ze is geëmancipeerd. En zo houden we de moeder weg van de stem van haar hart, van haar vermogen om te luisteren naar de wijsheid in de natuur.
We bidden voor hen om de gave die Jezus noemt in het evangelie. De gave die vreugde geeft. Dat is de liefde. ‘Dit is mijn gebod, dat gij elkaar liefhebt zoals Ik u heb liefgehad. […] Zo zal uw vreugde volkomen worden.’ Jezus heeft ons liefgehad als een moeder. Hij heeft zijn leven gegeven. Laten wij in navolging van Hem wat zuiniger zijn op onze moeders en toekomstige moeders, die op een bijzondere wijze de liefde van God voor zijn kinderen gestalte kunnen geven.
Heer Jezus, zegen alle moeders met wijsheid en kracht. En mogen zij dit, met de vaders, overdragen op hun kinderen. Om samen op tocht te gaan – zoals Christus zegt – en gelukkig te zijn. Amen, alleluia.
Voorbede
Voor de Kerk, dat zij de moeders mag inspireren tot overgave aan God en vertrouwen in hun natuurlijke gaven. Laat ons bidden.
Voor de politici, dat zij het welzijn van de jongeren behartigen in de herwaardering van het moederschap. Laat ons bidden.
Voor hen die een moeder gemist hebben of moeten missen, dat zij dankzij de heilige Geest toch opbloeien in ware liefde. Laat ons bidden.
Voor de alleenstaande moeders, dat wij hen niet veroordelen maar bijstaan in hun noden, vanuit de liefde voor Christus. Laat ons bidden.
Voor het welzijn van onze parochie, voor de dopelingen en voor onze dierbare overledenen, dat hun vreugde volkomen mag zijn in de hemel. Laat ons bidden.
