Als een kind iets niet lust, wil het dat niet eten. Een van de uitdagingen van het ouderschap is je kind leren eten. Ik prijs mijn moeder die allerlei trucjes bedacht om mij genoeg en gezond te laten eten. Inmiddels lust ik alles en moet ik zelfs trucjes bedenken om niet teveel te eten…
Het volk van God werd ook wel ‘zonen en dochters van God’ genoemd. En ze lustten lang niet alles wat God hen gaf. In de woestijn verlangden ze terug naar de vetpotten van Egypte. Liever slavernij met goed eten, dan vrijheid met karig eten. Mozes moest het volk helpen om toch door te gaan, totdat de overvloed van het Beloofde Land bereikt zou worden: melk en honing.
In de woestijn kreeg het volk ‘manna’. Dat was een korrelige laag waar koeken van gebakken konden worden. Maar eerlijk is eerlijk, ze vonden het niet lekker. Degene die houden van The Lord of the Rings herkennen in het elfenbrood, lembas, het manna van de Heer. Niet perse lekker, maar wel voedzaam en nodig om de lange reis te kunnen maken.
In de dagen van Jezus lustte het volk ook niet wat Hij hen wilde geven: Levend Brood. Hij doelde op het Brood van de Eucharistie, het Lichaam en Bloed van de Heer. Vandaag eren we dit geheim op Sacramentsdag.
Hoe kan ons enthousiasme voor het voedsel dat de Heer wil geven versterkt worden? Want ook wij lusten net als in de dagen van Mozes en in de dagen van Jezus niet altijd wat God ons geeft. Het kan helpen om naar de heiligen te kijken. Bijvoorbeeld de heilige Elisabeth. Zij deelde haar brood met de behoeftigen. Zij benutte haar gezondheid voor de zieken. Ze was streng voor zichzelf, maar mild voor anderen. Je zou kunnen zeggen: ze was een volwassen christen geworden. Zij had begrepen wat staat in de eerste lezing: ‘De mens leeft niet alleen van voedsel, maar van alles wat uit de mond van de Heer komt.’
Er waren ook christenen die zich zo concentreerden op wat uit de mond van de Heer kwam, dat zij het voedsel vergaten. Soms ook het voedsel voor de naaste. Daar kreeg Elisabeth een afkeer van. Zij walgde van de overvloed van een kleine groep die voorbij ging aan de ellende van velen. En waar vond zij haar inspiratie in? In het Woord van de Heer en in de Eucharistie en in de persoonlijke Biecht. Er werd een vuur in haar ontstoken waarvan we vandaag de gloed nog voelen.
Broeders en zusters, wat een kind vies vindt, kan het later lekker gaan vinden of goed voor de gezondheid. Wat een gelovige eerst afstotend vindt, kan het later gaan waarderen. We zullen het Brood van het eeuwig leven moeten leren smaken, want dat is het voedsel dat blijft. Het voedsel dat verzadigt, net als lembas. En het helpt ons om goede vruchten voort te brengen, voor onzelf en voor de zieken en de armen. Amen.
Heilige Elisabeth, bid voor ons (en voor Casteren).
Voor de herders van de Kerk, dat zij leven van alles wat uit de mond van de Heer komt en zorg dragen voor armen en zieken. Laat ons bidden.
Voor de politieke leiders, om wijsheid bij het verdelen van de goederen en het beschermen van humane rechten. Laat ons bidden.
Om zegen over de voorbereidingen op het Elisabethspel / de Rebelse Roos, dat het de liefde mag versterken en het geloof verdiepen. Laat ons bidden.
Uit dankbaarheid voor de zegeningen die de Heer ons geeft in het heilig Sacrament, dat wij het leren smaken als het ware Brood des levens. Laat ons bidden.
Voor onze persoonlijke intenties, voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat zij leven in eeuwigheid in de overvloed van de Heer. Laat ons bidden.
